KOLOMBİYA’DA BU KADAR VENEZUELALININ NE İŞİ VAR?
Kolombiya yaklaşık 50 milyon nüfuslu bir ülke. 2017 yılından itibaren Venezuela‘da ki ekonomik krizden ötürü, kapılarını sonuna kadar göçmenlere açan Kolombiya‘nın nüfus artışında ki oran oldukça fazla. Sonuçta komşu ülke ve para sıkıntısı çeken göçmenler için gidilebilecek en kolay yer.
Sokaklarda, toplu ulaşım araçlarında, okullarda her yerde Venezuelalılar var. Herkes bir şey satma peşinde. Satacak bir şeyi yoksa şarkı söylüyor o da yoksa şov yapıyor. Ama bu insanlar dilenmiyor. Bence bu çok önemli bir ayrıntı. Şeker dahi olsa satıp para kazanmaya çalışıyorlar. Hatta bir keresinde şeker satan birinden şekeri almadan para verdik ancak Venezuelalı şekeri de vererek sadece parayı almak istemediğini ifade etti. Öyle de güzel insanlar.
Hırsızlık olaylarının çok yaygın olduğu Kolombiya‘da bugün bunun sebebini sorsanız herkes Venezuelalılar yüzünden der. Sanki Kolombiya 2017 öncesi çok güvenliymiş ve kapkaç olayları yokmuş gibi! Evet hırsızlık yapan Kolombiyalılar gibi Venezuelalılar da var. Ama bu insanlar var diye bütün halkı da kurban etmenin anlamı yok. Durum öyle kötü halde ki, Venezuelalılara ev bile kiralamak istemiyorlar. Benim çok yakın Venezuelalı arkadaşlarım var. Hepsi eğitimli, kaliteli ve çalışan insanlar. Onların gördüğü muameleyi hatırlıyorum da içim acıyor.
Bu kadar dışlanmalarının tek sebebi sadece bu tarz olaylar değil. Aynı zamanda göçmenlerin artmasıyla Kolombiya‘da işsizlik oranı da arttı. Venezuelalı paraya muhtaç, ne yapsın üç kuruşa çalışmayı kabul ediyor. İş verende uyanık tabi, neden ucuza işçi çalıştırmak varken kendi vatandaşını alsın? Bu durumdan bende nasibimi aldım. Benimle aynı niteliğe sahip öğretmenlerden tabi ki kim daha ucuza çalışırsa onu seçtiler.
4 milyon Venezuelalı dünyanın bir çok yerine göçmüş ve 1,5 milyonu Kolombiya‘da. Biz nasıl Suriye ve Irak’tan 3,5 milyonun üstünde sığınmacıya ev sahipliği yapıyorsak, Kolombiya, Ekvador, Peru, Şili gibi ülkelerde Venezuelalılara ev sahipliği yapıyor.
Ben 2018 Ocak ayında Bogota’ya yerleştim. O zamanlar metrobüslerde ( Bogota’da ki adı Transmilenio) sadece Venezuelalılar para kazanmaya çalışırdı. 2019 yılında bu durum biraz değişti. Metrobüslerde Kolombiyalı bir grup beliriverdi ve “Venezuelalılara yardım ediyorsunuz, ben Kolombiyalıyım. Bu ülkenin vatandaşıyım, bana da yardım edin” sözleri duyulmaya başlandı. Diyorum ya halk isyanda. Kolombiyalılar bu durumdan hiç memnun değil.
Venezuela‘da durumlar gerçekten çok kötü. Bir aylık maaşın 5 dolar ama etin 8 dolar olduğunu düşünün. Ülkede kağıt yok, kağıt! Dilerim en kısa sürede bu sorun çözülür. Ülkede ki bu kıtlık son bulur.
Paralarını sanata dönüştürebilen bu insanlarla tanışmanızı çok isterdim. Paralarını sanata dönüştürüyor diyorum çünkü ellerindeki paranın bir değeri yok! Hiçbir şey satın alamıyorlar. Hal böyle olunca kullanamadıkları bu paraları değerlendirmek adına cüzdan, çanta gibi çeşitli eşyalar üretmeye başlamışlar.
Fotoğrafta ki her eşya yüzde yüz el yapımı ve gerçek Venezuela (Bolivar) paralarından oluşuyor.
Çokta çalışkan insanlar ve eğitimliler. Mesela ben hiç İngilizce bilmeyen bir Venezuelalı tanımadım. Biliyorsunuz ki Kolombiya‘da hatta Latin Amerika’da İngilizce konuşan birilerini bulmak oldukça güç. Ama bu insanlar bu kısmı çoktan halletmiş. Sadece ayaklarının üstünde durmaya çalışıyorlar. Bir gün Santa Marta şehrinde bir şeyler satan bir kadınla tanıştım. Venezuelalı bir öğretmenmiş. Kolombiya‘nın başka bir şehrinde iş bulmuş ama yola verecek parası yok. Bunun için elindekileri satıp, otobüs bileti alma niyetinde.
Bu insanların azmine hayranlık duyuyorum. Doktoru, öğretmeni, mühendisi hiç fark etmiyor. Herkes ekmeğinin peşinde. Gocunmuyor, utanmıyor… Zaten neden utansın ki? Çalışmanın nesi kötü? İster istemez kendi ülkemle kıyaslıyorum. Neden doktorum deyince harika ama garsonum deyince hmmm diye bir ses çıkıveriyor? Düşünsenize elimde şeker İstanbul sokaklarında dolanıyorum.
Evet Latin Amerika ülkelerinin geneli çok gelişmiş değil ama gelişmişlik dediğimizi bizler çok yanlış anlıyoruz.
Bu insanlardan öğrenecek çok fazla şeyimiz var diyor, bugün ki Kolombiya – Venezuela gündemimizi burada sonlandırıyorum.
Sevgiyle…